Canada heeft de op twee na grootste oliereserves ter wereld, grotendeels gelegen in de oliezanden.Hoewel oliezanden en schalieafzettingen over de hele wereld voorkomen, zijn de oliezanden van Alberta waternat, waardoor bitumenwinning mogelijk is met alleen heet water.Leer meer over deze unieke afzetting en enkele van zijn chemische en fysische eigenschappen.
Oliezanden zijn losse zandafzettingen die een zeer stroperige vorm van aardolie bevatten, bekend als bitumen.Deze niet-geconsolideerde zandsteenafzettingen bestaan voornamelijk uit zand, klei en water verzadigd met bitumen.Oliezanden worden soms teerzanden of bitumineus zand genoemd.
De exacte samenstelling van de oliezanden van Alberta kan sterk variëren, zelfs binnen dezelfde geologische formatie.Een typische oliezandafzetting bevat ongeveer 10% bitumen, 5% water en 85% vaste stoffen.Het bitumengehalte kan in sommige gebieden echter wel 20% bedragen.
De vaste stof in de oliezandafzetting bestaat voornamelijk uit kwartskiezelzand (meestal meer dan 80%), met een kleine fractie kaliumveldspaat en fijne klei.Kleimineralen bestaan doorgaans uit kaoliniet, illiet, chloriet en smectiet.Afzettingen met een hoog gehalte aan fijne deeltjes hebben doorgaans een lager bitumengehalte en worden over het algemeen beschouwd als erts van lagere kwaliteit.De boetes bevinden zich in de waterfase van de afzetting.
Ook het watergehalte kan sterk variëren, van bijna nul tot maar liefst 9%.Over het algemeen bevatten secties met een hoger watergehalte ook minder bitumen en meer fijnstof.Water dat zich in de oliezandafzetting bevindt (gewoonlijk aangeboren water genoemd) draagt een aantal oplosbare ionen met zich mee, waaronder natrium, kalium, calcium, chloride en sulfaat.Fijne deeltjes hebben de neiging om samen te clusteren in de afzetting, ook wel een kleilens genoemd.
Conventionele wijsheid is dat de zandkorrels bedekt zijn met een waterlaag, hoewel deze theorie nooit bewezen is.Het water, zand, klei en bitumen worden vermengd in de oliezandafzetting.